Στις 24/4/15 τραγουδήσαμε στον Ξενώνα ψυχικά πασχόντων "Στην Άκρη της Πόλης", στην Πεντέλη.
Με βαθιά συγκίνηση.
Και χαρά....
Με βαθιά συγκίνηση.
Και χαρά....
Εδώ τα γεγονότα συνέβησαν στη σφαίρα του αοράτου, που λέει και ο ποιητής, στη σφαίρα του άφατου και του ανείπωτου. Συνέβησαν στο απλανές βλέμμα που ταξιδεύει σε τόπους απερίγραπτους, συνέβησαν στο χαμόγελο που εμείς που το ερεθίσαμε να σκάσει δεν μπορούσαμε να ορίσουμε ποιαν ευχαρίστηση και ποιαν ηδονή ακριβώς έκφραζε, συνέβησαν στην πρωτοβουλία που πήρε ο πάσχων να τραγουδήσει το νανούρισμα που ποτέ δεν το ξέχασε, συνέβησαν στην επαναλαμβανόμενη αυτιστική κίνηση, συνέβησαν στον αδέξιο χορό τους που συνόδευε το δικό μας απροβάριστο τραγούδι μας. Αλλά συνέβησαν και σε μας, στην ψυχική γενναιοδωρία μας και στην έτοιμότητά μας να λειτουργήσουμε και εκτός προγράμματος, να γιορτάσουμε μαζί την κυριακάτικη σχόλη, γιατί το μόνο που θέλαμε να συγκινηθούμε και να συγκινήσουμε. Πάντα τέτοια!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιορθώνω: "...γιατί το μόνο που θέλαμε ήταν να συγκινηθούμε και να συγκινήσουμε. Πάντα τέτοια!..."
ΔιαγραφήΧαρά,βαθιά σύνδεση,ανταλλαγές ψυχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό κοινού "πάσχοντες" δηλώσαμε και..
καταδυθήκαμε..πετάξαμε..συν-κινηθήκαμε
χορεύοντας και τραγουδώντας!
Ευλογία!